பணவீக்கம் என்ற சொல்லை நாம் கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம், காலப்போக்கில் எந்தவொரு சொத்தின் மதிப்பையும் அரிக்கும் சக்தி அதற்கு எப்படி இருக்கிறது என்பதை அறிவோம்.

நமக்குத் தெரிந்தவரையில்,

பணவீக்கம் என்ற சொல்லை நாம் கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம், காலப்போக்கில் எந்தவொரு சொத்தின் மதிப்பையும் அரிக்கும் சக்தி அதற்கு எப்படி இருக்கிறது என்பதை அறிவோம்.

நமக்குத் தெரிந்தவரையில், பணவீக்கம் என்பது காலப்போக்கில் பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளின் விலைகளின் பொதுவான உயர்வு.

இது நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ நுகர்வோரின் வாங்கும் சக்தியை பாதிக்கிறது.

முதலீட்டுத் துறையில், முதலீட்டின் வருவாயைக் கணக்கிடும்போது பணவீக்கத்தை கணக்கில் எடுத்துக்கொள்வது அவசியம்.

எனவே, பணவீக்கத்தை நமது முதலீடுகளில் எவ்வாறு சரிசெய்வது?

இது அடிப்படையில் குறியீட்டு எனப்படும் ஒரு முறை மூலம் செய்யப்படுகிறது.

அடிப்படை சொற்களில் குறியீட்டு என்பது செலவு பணவீக்க குறியீட்டை சரிசெய்த பிறகு எந்தவொரு சொத்தின் கொள்முதல் விலையையும் சரிசெய்தல் அல்லது மீண்டும் கணக்கிடுவதை குறிக்கிறது.

இந்த செலவு பணவீக்க குறியீட்டை வருமான வரி அதிகாரிகள் வெளியிட்டுள்ளனர்.

எந்தவொரு சொத்தின் கொள்முதல் விலையையும் பணவீக்கக் குறியீட்டுடன் சரிசெய்வதன் மூலம் விலை மறுசீரமைக்கப்படுகிறது அல்லது வீக்க தன்மையுடன் காணப்படுகிறது (அதாவது தற்போதைய விலை பட்டியலுடன் இது ஒப்பிடப்படுகிறது). ஒரு உதாரணத்தைக் எடுத்துக்கொள்வோம்.

2005 ஆம் ஆண்டில் 2 லட்சத்திற்கு ஒரு சொத்தை வாங்குகிறோம், அதே சொத்தை 2018 இல் 7 லட்சத்திற்கு விற்கிறோம் என்று வைத்துக்கொள்வோம்

இதற்கு, இந்திய வருமான வரி வெளியிடும் செலவு பணவீக்க குறியீட்டை (Cost Inflation Index) நாம் ஆராய வேண்டும்.

சொத்து வாங்கப்பட்ட 2005 ஆம் ஆண்டின் CII (CII = 113) மற்றும் சொத்து விற்கப்பட்ட ஆண்டு அதாவது 2018 ஆம் ஆண்டில் (CII= 272) பிரித்தெடுப்போம்.

பின்னர் 2018 இன் CIIயை 2005 இன் CII மூலம் வகுக்கும்போது, ​​நமக்கு 2.40 கிடைக்கும்.

இந்த மதிப்பு பின்னர் சொத்தின் குறியீட்டு கொள்முதல் விலையை (4.81 லட்சம்) அடைவதற்கு, கொள்முதல் விலையால் (2 லட்சம் * 2.40) பெருக்கப்படுகிறது.

இது அடிப்படையில் சொத்தின் குறியீட்டு கொள்முதல் விலை (Indexed purchase price) என அழைக்கப்படுகிறது.

இப்போது, ​​இந்த விலையை கணக்கிடுவதால் என்ன நன்மை?

நீங்கள் கவனித்திருந்தால், கொள்முதல் விலை நிஜத்தில் உண்மையான விலைக்கு அதிகரித்துள்ளது.

2005 ஆம் ஆண்டில், உண்மையான விலை 2 லட்சம் ஆகும், ஆனால் குறியீட்டின் அடிப்படையில் இது 4.81 லட்சம் ஆகும்.

மூலதன ஆதாய வரிகளைக் கணக்கிடுகையில் (Capital Gains taxes), இந்த குறியீட்டு விலை குறைந்த நீண்ட கால ஆதாயங்களைக் காண்பிக்கும் (Lower long term gains), எனவே, ஒருவர் அதன் முதலீட்டு வருமானத்தில் குறைந்த LTCG (நீண்ட கால மூலதன ஆதாயங்கள்) செலுத்த வேண்டும்.

ஆகையால், விற்பனையிலிருந்து செலவு விலையை கழித்தப்பின் (7 லட்சம் – 2 லட்சம்) மூலதன ஆதாயமாக 5 லட்சம் பெறுவோம்.

ஆனால் பண வீக்கத்தின் காரணமாக இது மூலதன ஆதாயங்களைக் கணக்கிடுவதற்கான சரியான நடவடிக்கை அல்ல.

ஆக குறியீட்டு நன்மைகளை பெற்றபின், நமக்கு மூலதன ஆதாயமாக (7 லட்சம் – 4.81 லட்சம்=2.18 லட்சம் ) கிடைக்கும்.

குறைந்த மூலதன ஆதாயங்கள், வரி விதிக்கக்கூடிய வருமானத்தை குறைக்கும், மேலும் முதலீட்டாளர் அதிக வரி வருமானத்தை ஈட்ட உதவும்.

இப்போது, ​​ஒரு விஷயத்தையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும், பங்கு நிதிகள் இந்தியாவில் குறியீட்டு நன்மைகளை வழங்குவதில்லை.

கடன் பரஸ்பர நிதிகளில் (Debt mutual funds) மட்டுமே இணைப்பு நன்மைகள் காணப்படுகின்றன.

இந்த குறியீட்டு நன்மை கடன் நிதிகளுக்கு வரிக்கு பிந்தைய வருமானத்தின் அடிப்படையில் வங்கி வைப்பு போன்ற நிலையான வருமான முதலீடுகளுக்கு ஒரு விளிம்பை வழங்குகிறது.

எனவே, கடன் நிதிகளில் குறியீட்டு நன்மை என்பது எந்தவொரு சில்லறை வர்த்தக கடையிலும் காணப்படும் பிரத்தியேக விற்பனையைப் போன்றது, அங்கு வேறு ஏதேனும் ஒரு இடத்தில் கிடைக்கும் அதே பொருளுக்கு நீங்கள் குறைவாக கட்டணம் வசூலிக்கப்படுவீர்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரிந்த ஒன்று தான்.